(w zabawach)

См. также в других словарях:

• zabawa — ż IV, CMs. zabawawie; lm D. zabawaaw 1. «wszelkie czynności bawiące, cieszące kogoś, pozwalające przyjemnie spędzić czas (u dzieci sprzyjające rozwojowi psychicznemu, pomagające poznawać rzeczywistość), których podstawowym motywem jest… …   Słownik języka polskiego

• złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… …   Słownik frazeologiczny

• bachantka — ż III, CMs. bachantkatce; lm D. bachantkatek 1. «w starożytnym Rzymie: uczestniczka bachanaliów; wg mitologii greckiej: jedna z towarzyszek Dionizosa, jedna z jego czcicielek ogarnięta ekstatycznym szałem; menada» 2. przestarz. «kobieta… …   Słownik języka polskiego

• balowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów żart. «uczestnik balu; człowiek często bywający na zabawach, lubiący się bawić» Karnawałowi, sylwestrowi balowicze …   Słownik języka polskiego

• ciepło — I n III, Ms. ciepłople 1. lm D. ciepłopeł «temperatura pośrednia między zimnem a gorącem, zwykle: dodatnia; (rzad. też w lm) ciepła pogoda, okres ciepłej pogody» Ciepło ognia, promieni słonecznych. Fale ciepła. 10 stopni ciepła. Odczuwać miłe… …   Słownik języka polskiego

• entliczek — m III, D. entliczekczka, N. entliczekczkiem; lm M. entliczekczki «wyraz używany w grach i zabawach dziecięcych jako składnik znanej wyliczanki» Entliczek, pentliczek, czerwony stoliczek, na kogo wypadnie na tego bęc …   Słownik języka polskiego

• hasać — ndk I, hasaćam, hasaćasz, hasaćają, hasaćaj, hasaćał 1. «biegać, brykać, wyprawiać harce; spędzać czas na beztroskich zabawach» Dzieci hasają w ogrodzie, na łące. Hasać na koniu. Hasać całymi dniami. przen. Wiatr hasa po polach. 2. «tańczyć z… …   Słownik języka polskiego

• hulać — ndk I, hulaćam, hulaćasz, hulaćają, hulaćał 1. «bawić się hucznie, beztrosko; spędzać czas na zabawach, pijatykach» Hulać do upadłego. Hulać po nocach. ◊ Hulaj dusza! «okrzyk wyrażający chęć zabawy, zachętę do niej» 2. «poruszać się bezładnie we… …   Słownik języka polskiego

• karuzela — ż I, DCMs. karuzelali; lm D. karuzelali (karuzelael) 1. «obracające się na pionowej osi koło z zawieszonymi na obwodzie siedzeniami (często w kształcie koni, łódek itp.); stanowi popularną rozrywkę w wesołych miasteczkach, na zabawach» Kręcić się …   Słownik języka polskiego

• młodzież — ż VI, DCMs. y, blm 1. «chłopcy, dziewczęta; osoby młode» Młodzież szkolna, studencka, akademicka, harcerska, przedpoborowa. Problemy, zadania młodzieży. Książki, filmy, przedstawienia, lokale dla młodzieży. Kształcić, wychowywać, organizować… …   Słownik języka polskiego

• nahulać się — dk I, nahulać sięam się, nahulać sięasz się, nahulać sięają się, nahulać sięaj się, nahulać sięał się «spędzić wiele czasu na hulaniu, na zabawach, rozrywkach, hulankach» Nahulać się podczas urlopu …   Słownik języka polskiego